وَنَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ
أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَـــــدَنَا رَبُّنَا حَقًّا
فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبّـُکُمْ حَقـــــــًّا
قَالُـــــــــــــــــــــــــــــوا نَــــــــــعَمْ
فَأَذَّنَ مُـــــؤَذِّنٌ بَینَـــــــــــــــــــــهُمْ
أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ(الأعراف/44)
و بهشتیان دوزخیان را صدا می‌زنند که:
«آنـــــــــچه را پروردگــــــــــــــــــارمان
(از نعــمتها و خیرات و پاداش نیـــــکو)
به ما وعده داده بود، همه را حق یافتیم؛

آیا شما هم آنچه را پروردگارتان(از عقوبت ونکبت ظلـــــــم ها)
به شما وعید کرده وهشدار داده بود حق(و وقوع یافته) دیدید؟!»
(با ذلت و انـــــــدوه و حسرت و غصــــه های جانکاه می گویند:
(بله همـــــــــــــــــــه هشدارها و وعــــــــیدها را حق یافـــــتیم
و نکبت و عقوبت گناهان را به عینه چشـــــــــیدیم (ومی چشیم)
در این هنگام، ندا دهنده‌ای در مــــــــــیان آنـــــــــها ندا می‌ دهد
که:« لعنت و دوری از رحمت خداوند سبحان بر ستمگران باد
(که آن همه ندای فطرت وعقل وانبیا راشنیده امااعتنائی نکردند!)